Η αποτρεπτική ισχύς μιας χώρας είναι ανάλογη με τη δυναμική των αμυντικών της βιομηχανιών!
Η λειτουργία και η ανάπτυξη της ΕΑΒ υπαγορεύεται από μείζονες εθνικούς και παραγωγικούς λόγους
Οι τεράστιες δυνατότητες, η ανεκτίμητη προσφορά αλλά και τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (Ε.Α.Β.) και οι εργαζόμενοί της είναι γνωστά στην Κυβέρνηση, στο σύνολο των κοινοβουλευτικών κομμάτων και στη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Οι ευθύνες για την υπονόμευση της αναπτυξιακής προοπτικής και την απαξίωση της Εταιρείας βαραίνουν διαχρονικά -έστω κι αν όχι ισομερώς- σχεδόν όλες τις Κυβερνήσεις.
Χωρίς αμφιβολία τόσο κατά την δεκαετή κρίση, όσο και σε όλη τη διάρκεια της Πανδημίας, οι εργαζόμενοι με επαγγελματισμό και αυταπάρνηση κράτησαν την Ε.Α.Β. παραγωγικά ζωντανή και αποτελεσματική, διασφαλίζοντας και αναπτύσσοντας συνεργασίες με διεθνείς αεροναυπηγικούς κολοσσούς όπως η Lockheed Martin.
Οι εργαζόμενοι της Ε.Α.Β. βρέθηκαν στο στόχαστρο των επιβαλλόμενων πολιτικών με κατάργηση κεκτημένων εργασιακών δικαιωμάτων και με μειώσεις μισθών από την επιβολή του Ενιαίου Μισθολογίου στο πλαίσιο των Προγραμμάτων Δημοσιονομικής Προσαρμογής, ενός Μισθολογίου απολύτως ασύμβατου με τις ειδικότητες και τις ιδιαιτερότητες μιας αμυντικής βιομηχανίας. Την ίδια ώρα, η συρρίκνωση του εργατικού δυναμικού την τελευταία 11ετια ξεπερνά το 50%.
Όλα αυτά τα χρόνια, οι εργαζόμενοι με προμετωπίδα το Σωματείο διεκδικούν και επιχειρούν, με ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες προτάσεις, να πείσουν Κυβερνήσεις και συναρμόδια Υπουργεία να ενσκήψουν και να επιλύσουν χρονίζοντα προβλήματα.
Η επίλυσή τους θα απελευθερώσει δυνάμεις καθιστώντας την Ε.Α.Β., εκτός από πυλώνα της αμυντικής βιομηχανίας, σε κοιτίδα ανάπτυξης με προστιθέμενη αξία για τον εθνικό παραγωγικό μετασχηματισμό.
Στο φλέγον ζήτημα της υποστελέχωσης, ειδικά σε μια περίοδο σημαντικών προγραμμάτων και εκτεταμένου φόρτου εργασιών, πραγματική λύση δύναται να προκύψει αποκλειστικά και μόνο μέσα από προσλήψεις προσωπικού αορίστου χρόνου, και όχι με εργολαβίες ή συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
Η Ε.Α.Β. επενδύει στο προσωπικό της παρέχοντας υψηλής ποιότητας εκπαίδευση και μοναδική εξειδίκευση συνδυαστικά με την πολύτιμη εργασιακή εμπειρία. Η τεχνογνωσία αυτή επιβάλλεται να μείνει στην Εταιρεία και να μετατραπεί σε υπεραξία προς όφελος του εθνικού συμφέροντος.
Οι αντιδράσεις των εργαζομένων και του Σωματείου απέναντι σε πρόσκαιρες και μη ενδεδειγμένες λύσεις, δεν μπορούν να δαιμονοποιούνται ή να ποινικοποιούνται.
Δεν εμποδίστηκε η είσοδος σε κανέναν, σκοπός των εργαζομένων ήταν να διαμαρτυρηθούν και να δηλώσουν την αντίθεση τους, ζητώντας προσλήψεις αορίστου χρόνου και όχι να διαταραχθούν οι σχέσεις με πελάτες – συνεργάτες τους.
Συνειρμοί περί «κλεισίματος» της Ε.Α.Β. στην περίπτωση μη εισόδου των εργολάβων ή φυγής των προγραμμάτων του βασικού πελάτη, μόνο ως λεκτικές αστοχίες μπορούν να εκληφθούν…
Οι εργαζόμενοι, άλλωστε, είναι εκείνοι που ενδυναμώνουν την εξωστρέφεια της Εταιρείας και αναβαθμίζουν τη θέσης της στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Στηρίζουμε τα διακρατικά προγράμματα, αγωνιζόμαστε για διεθνείς συνεργασίες.
Είναι προφανές ότι η Ε.Α.Β. δεν γίνεται να κλείσει, ούτε φυσικά επιτρέπεται να χαθούν προγράμματα που είναι ζωτικής σημασίας για την Εταιρεία.
Η ΔΑΚΕ ΕΑΒ καλεί την Κυβέρνηση και τα συναρμόδια υπουργεία να δώσουν τις απαιτούμενες και ενδεδειγμένες λύσεις για την Εταιρεία και τους εργαζόμενους.
Η ΕΑΒ είναι αναντικατάστατος βραχίονας της αμυντικής μας βιομηχανίας αλλά και πολλαπλασιαστής ανάπτυξης. Οι δυνατότητές της είναι τρομακτικά περισσότερες από τα προβλήματα που πρέπει επιτέλους να αντιμετωπισθούν.
Η Ε.Ε. της ΔΑΚΕ ΕΑΒ
