Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
No menu items!

Νοερή… βόλτα στο σιδηροδρομικό παρελθόν του Έβρου

Το mynews.gr δέχθηκε με χαρά την πρόσκληση του κ. Διαμαντή Β. Μυρτσίδη (Επαγγελματικός Σύμβουλος στο Κέντρο Κοινότητας του Δήμου Αλεξανδρούπολης και συγγραφέα του πολύ όμορφου βιβλίου Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ) να ταξιδέψουμε στο παρελθόν και στην περιοχή του Εβρου.

Με τρένο εννοείται… Επιβιβαστείτε λοιπόν για να ξεκινήσουμε παρέα το ταξίδι.

  • Ποια είναι η ιστορία του σιδηροδρόμου στον Έβρο;

«Ο σιδηρόδρομος στον Έβρο αποτελεί το πρώτο περιαστικό δίκτυο της χώρας. Φέτος συμπληρώνονται 150 χρόνια από τη λειτουργία του παρέβριου δικτύου. Οι εργασίες κατασκευής ξεκίνησαν το 1871 και το 1872 λειτούργησε η γραμμή Δεδέαγατς (Αλεξανδρούπολη) – (Κουλελί Μπουργκάς) Πύθιο.

Το 1873 δόθηκε στην κυκλοφορία και η γραμμή Κωνσταντινούπολης – Πυθίου – Ορμενίου – Σεράμπεϋ της σημερινής Βουλγαρίας.

Η γραμμή λειτουργεί συνεχώς από τότε και αποτέλεσε μέρος της σιδηροδρομικής γραμμής Κωνσταντινούπολης – Βιέννης.
Σημειώνεται ότι σύμβολο της γραμμής αυτής έγινε το διάσημο Orient Express, με τον σταθμό του Πυθίου να αποτελεί μόνιμη στάση του τρένου».

Σιδηρόδρομος, Έβρος

Η στρατιωτική στάση του Δεδέαγατς στις αρχές του 20ου αιώνα (Αρχείο Λέσχης Σιδηροδρομικών Θράκης). Το κτίριο σώζεται ακόμη και είναι πανομιότυπο με τη Στρατιωτική Στάση της Θεσσαλονίκης.

  • Πόσο σημαντικό ήταν για μια τόσο ευαίσθητη περιοχή της χώρας μας να υπάρχει σιδηρόδρομος; Σε ένα σημείο όπου συναντιούνται τα σύνορα τριών χωρών;

«Η ανάπτυξη του Έβρου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον σιδηρόδρομο. Το Δεδέαγατς πριν την έλευση του σιδηροδρόμου ήταν ένας μικρός οικισμός, που δεν υπήρχε καν στους χάρτες της εποχής. Με την πάροδο των χρόνων η Αλεξανδρούπολη εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη πόλη της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

Ο σιδηρόδρομος βοήθησε και στην ανάπτυξη των άλλων πόλεων του νομού, της Νέας Ορεστιάδας, του Διδυμότειχου και του Σουφλίου. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι όλα τα αστικά και τα ημιαστικά κέντρα του νομού βρίσκονται πλάι στις σιδηροδρομικές γραμμές.

Μέσω του τρένου οι πολίτες του Έβρου μπορούσαν να μετακινηθούν γρήγορα και με ασφάλεια στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα. Παράλληλα το τρένο εξυπηρετούσε τις ανάγκες του ελληνικού στρατού και των ελληνικών ταχυδρομείων».

  • Πώς ήταν να ταξιδεύει κανείς στην περιοχή του Έβρου με το τρένο, περνώντας από μέρη μοναδικής ομορφιάς; Είτε για επαγγελματικό ταξίδι, είτε για αναψυχή;

«Πραγματικά η διαδρομή του τρένου διασχίζει πανέμορφα τοπία που σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορείς καν να προσεγγίσεις με άλλο μέσο.

Οι εικόνες εναλλάσσονται συνεχώς, θάλασσα, αστικός ιστός, καταπράσινες εκτάσεις, χωράφια και φυσικά τα ποτάμια μας που σε ορισμένα σημεία αποτελούν και τα σύνορα με τις γειτονικές χώρες. Θα πρότεινα σε όλους να πραγματοποιήσουν αυτό το ταξίδι».

Αμαξοστοιχία, επιβατικός σταθμός
  • Το σήμερα στην περιοχή του Έβρου πώς θα το χαρακτηρίζατε, πάντα σε σχέση με τα τρένα και τον σιδηρόδρομο;

«Δυστυχώς, σήμερα ο σιδηροδρόμος έχει απαξιωθεί. Υπάρχει μόλις ένα τρένο και αυτό μόνο τις καθημερινές μεταξύ Αλεξανδρούπολης και Ορμενίου, ενώ το ένα δρομολόγιο Δράμας – Αλεξανδρούπολης εκτελείται με το λεωφορείο.

Δεν υπάρχουν διεθνή επιβατικά δρομολόγια ούτε για Βουλγαρία ούτε για Τουρκία.

Από τους 20 σταθμούς του Έβρου, ο μόνος επανδρωμένος είναι ο κεντρικός σταθμός της Αλεξανδρούπολης.
Ας ελπίσουμε να αλλάξει σύντομα η κατάσταση».

  • Θα ήθελα να μας πείτε και λίγα λόγια το βιβλίο που γράψατε. Τι σας ώθησε να το κάνετε;

«Ο πατέρας μου ήταν σταθμάρχης στον σταθμό του Πυθίου, όπου και πέρασα μαζί με την οικογένειά μου τα πρώτα παιδικά μου χρόνια.

Η αγάπη μου αυτή για τα τρένα με ώθησε να ερευνήσω περισσότερο την Ιστορία των Σιδηροδρόμων στον Έβρο.
Το βιβλίο εκδόθηκε το καλοκαίρι του 2021.

Τα αντίτυπα εξαντληθήκαν γρήγορα χάρη στην αποδοχή και αγάπη του κόσμου και τον Οκτώβριο κυκλοφόρησε η 2η έκδοση, η οποία αποτελείται από 304 σελίδες και περιλαμβάνει περισσότερες από 500 φωτογραφίες, χάρτες και πίνακες.

Το βιβλίο μπορεί να προμηθευτεί ο αναγνώστης από τα βιβλιοπωλεία Ιανός στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, από τα βιβλιοπωλεία Ελευθερουδάκης, Βαταμίδης και Δημητριάδης και το evroshop στην Αλεξανδρούπολη, τα βιβλιοπωλεία Μαρασλής και Χαραλαμπίδης στην Ορεστιάδα, το βιβλιοπωλείο Γνώση στο Διδυμότειχο και το Μουσείο Τέχνης του Μεταξιού στο Σουφλί».

Βιβλίο, συγγραφέας
  • Να υποθέσω ότι κάθε άλλο παρά εύκολη είναι η συλλογή στοιχείων και κατά συνέπεια η συγγραφή ενός τέτοιου βιβλίου

«Χρειάστηκαν περίπου 7 χρόνια έρευνας για την ολοκλήρωση του βιβλίου.

Έγινε χρήση ελληνόγλωσσης και ξενόγλωσσης βιβλιογραφίας και πήρα περίπου 40 συνεντεύξεις.

Στην προσπάθεια αυτή βοήθησαν σημαντικά οι Σύλλογοι Φίλων Σιδηροδρόμου της Αθήνας, της Δράμας και της Θεσσαλονίκης».

  • Θα μπορούσατε να ξεχωρίσετε μαρτυρίες κάποιων ανθρώπων, για κάτι που έμεινε στη μνήμη τους από το παρελθόν;

«Σίγουρα, ο συγχωρεμένος Αντώνης Αντωνιάδης, που διετέλεσε σταθμάρχης στον σταθμό της Ανδριανούπολης στην Τουρκία. Ιδιαίτερη συγκινητική ήταν και η αφήγηση του Δημήτρη Μητιούδη, που ήταν σταθμάρχης στο Διδυμότειχο το 2001 όταν λόγω της έντονης χιονόπτωσης η αμαξοστοιχία Δικαίων – Αθήνας κόλλησε στα χιόνια.

Εξίσου συγκινητική ήταν και εξιστόρηση του Αθανάσιου Δούγκα, ο οποίος ήταν μηχανοδηγός στις 15/9/1992 όταν και η εμπορική αμαξοστοιχία ανατράπηκε στον σταθμό της Μέστης».

Τρένα, σύνδεση, Έβρος
  • Από κάποια στοιχεία που «αλίευσα» στο διαδίκτυο είδα ότι ο πατέρας σας ήταν στον ΟΣΕ. Πώς ήταν η ζωή ενός παιδιού να βλέπει συνεχώς τρένα και μάλιστα σε μια ακριτική περιοχή;

«Για εμένα εκείνα ήταν τα καλύτερα χρόνια.

Ήμουν τυχερός και άτυχος μαζί βέβαια.

Δεν υπήρχαν πολλά παιδιά στον οικισμό του σταθμού επομένως είχα την αμέριστη προσοχή και αγάπη όλων των εργαζομένων. Μπορούσα να κινούμαι με άνεση στους χώρους του σταθμού που τότε έσφυζε από ζωή καθώς υπήρχε καθημερινή σύνδεση Πυθίου- Κωνσταντινούπολης.

Για ένα παιδί όπως καταλαβαίνετε όλα αυτά είναι πρωτόγνωρα, οι τουρίστες, ο κόσμος, τα τρένα, η κίνηση».

  • Η ιστορία του σιδηροδρόμου στην Ελλάδα πιστεύετε ότι αναδεικνύεται και προστατεύεται; Άλλωστε όταν μιλάμε για τρένα, μιλάμε για ένα μέσο που διέσχιζε, κάποτε, σχεδόν όλη την Ελληνική επικράτεια.

«Φοβάμαι, πώς η απάντηση μου θα είναι αρνητική.

Πολλά πράγματα θα μπορούσαν και μπορούν ακόμα να γίνουν ώστε να αναδειχθεί η ιστορία αυτού του μοναδικού μέσου.

Δυστυχώς, με λύπη παρατηρούμε ότι ιστορικά κτίρια μοναδικής αρχιτεκτονικής είτε έχουν καταστραφεί εντελώς (όπως ο παλιός σταθμός της Νέας Ορεστιάδας) είτε έχουν εγκαταλειφθεί και κινδυνεύουν με καταστροφή (όπως οι σταθμοί του Πυθίου, του Ποταμού, της Κίρκης κ.ά.).

Δυστυχώς, το ίδιο ισχύει και με το τροχαίο υλικό των σιδηροδρόμων, το οποίο βρίσκεται παρατημένο τους σταθμούς του Έβρου και σίγουρα και σε άλλες περιοχές της χώρας. Μακάρι τα επόμενα χρόνια να βελτιωθεί η κατάσταση.

Θα ήθελα να ρωτήσω τους δεκάδες Συλλόγους και φίλους τους σιδηροδρόμους που μου παραχώρησαν την άδεια χρήσης του φωτογραφικού τους υλικού.

Πηγή: mynews.gr

Τελευταία Νέα

Σταϊκούρας στη Βουλή: Τα 15 σημεία για την αναβάθμιση των ελληνικών σιδηροδρόμων

«Το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, στις 28 Φεβρουαρίου 2023, είναι μια εθνική τραγωδία, που...

Τρίτος αξιωματούχος της ΕΡΓΟΣΕ αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση στην έρευνα για το δυστύχημα των Τεμπών

Ο τρίτος κατηγορούμενος που κατέθεσε ενώπιον του εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας στην Ελλάδα για...

Ψήφισμα ΣΕΠ ΤΡΑΙΝΟΣΕ

Αθήνα, 27/3/2024 ΨΗΦΙΣΜΑ               Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στο δίκαιο...

Παρόμοια Θέματα