Η με ατομική συμφωνία διευθέτηση του χρόνου εργασίας, ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ τον εμβληματικό νόμο 1876/90 περί συλλογικών διαπραγματεύσεων, νόμο που στήριξαν όλα τα κόμματα της βουλής και όλες οι συνδικαλιστικές παρατάξεις!
Από την διάταξη της ατομικής συμφωνίας κερδίζει ΜΟΝΟ ο Εργοδότης, ενώ ΧΑΝΟΥΝ, ο Εργαζόμενος, καθότι το πενιχρό διαθέσιμο εισόδημα του προς κατανάλωση μειώνεται, άρα χάνει το εμπόριο, άρα το κράτος έσοδα, άρα τα ασφαλιστικά ταμεία, άρα θα έχουμε νέα λουκέτα και αύξηση της ανεργίας που είναι ακόμη σε υψηλά επίπεδα!
Η διάταξη αυτή εάν ψηφιστεί δεν παρέχει προστασία στην αδύναμη πλευρά, αυτή του εργαζομένου, από τις γνωστές παραβατικές συμπεριφορές, τις οποίες παραδέχεται το υπουργείο εργασίας και αποτυπώθηκαν και στην έρευνα του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ!
Μία αντιπρόταση-λύση είναι, η ΑΠΟΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ των υπερωριών και η κατάργηση του μη μισθολογικού κόστους!
Ένα μέτρο win win το οποίο εφαρμόζεται εδώ και χρόνια στη Γαλλία από το οποίο κερδίζουν ΟΛΟΙ!Εργοδότης, εργαζόμενος, εμπορικές επιχειρήσεις και το Δημόσιο.
Το υπουργείο οφείλει να εξετάσει άλλες λύσεις και να μην επιμείνει δογματικά σε διατάξεις που αντικαθιστούν τις συλλογικές συμφωνίες με ατομικές!