ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΑΠΟ ΔΥΟ ΣΦΥΡΙΧΤΡΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΛΗΞΑΝ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ «ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ»
Ζωντανή την ιστορία του σιδηρόδρομου στη Λάρισα, που ξεκινά από το 1906,διατηρούν σιδηροδρομικοί, μέλη του Πολιτιστικού Κέντρου Σιδηροδρομικών Λάρισας. Τη στέγασαν στο «Μουσείο Σιδηροδρόμου», που δημιούργησαν στην έδρα των γραφείων τους, στην οδό Παλαιολόγου 37, πλησίον του Σιδηροδρομικού Σταθμού της πόλης μας, το οποίο περιέχει μια μεγάλη συλλογή εκθεμάτων, αδιάψευστους μάρτυρες της εξέλιξης των σιδηροδρόμων στη χώρα μας.
Όλα ξεκίνησαν από δύο σφυρίχτρες και ένα καπέλο, που είχαν στην κατοχή τους οι φίλοι του σιδηρόδρομου και τα μέλη του Συλλόγου, για να ακολουθήσει ένα κοινό κυνήγι συγκέντρωσης εκθεμάτων, με σκοπό τη διάσωση σιδηροδρομικού υλικού.
Κατάφεραν σήμερα να δημιουργήσουν μια πολύτιμη παρακαταθήκη για τη Λάρισα, ένα Μουσείο, που σε μεταφέρει στις εποχές της ατμάμαξας, της αυτοκινητάμαξας (ωτομοτρίς), των δρεζίνων, του τηλέγραφου…
Για το Μουσείο, που είναι επισκέψιμο και μάλιστα κάθε χρόνο δέχεται εκατοντάδες μαθητές και μαθήτριες της περιοχής μας, πληροφορίες δίνει στην «Ε» ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Κέντρου Σιδηροδρομικών Λάρισας κ. Γιάννης Μάνθος.
«Δημιουργήθηκε από ανθρώπους που εργάστηκαν με αγάπη για τα τρένα, που αφιέρωσαν τη ζωή τους σε αυτά και ένιωσαν την ανάγκη να διασώσουν την ιστορία του σιδηρόδρομου και να σώσουν από τη φθορά του χρόνου πολύτιμα στοιχεία της» μας είπε ο κ. Μάνθος. Σημαντικά αποκτήματά τους είναι φωτογραφίες ιστορικών γεγονότων, όπως η επίσκεψη της πριγκίπισσας Ελένης το 1917 στον Σιδηροδρομικό Σταθμό της Λάρισας, στιγμιότυπα από την περιοδεία του βασιλιά Γεωργίου Β’ στη Θεσσαλία δίπλα σε τρένα, αλλά και αντικείμενα, όπως ένας ελβετικός τηλέγραφος του 1870, γαλλικά ακυρρωτικά μηχανήματα τσιμπίδες, αριθμομηχανές, μαγνητικά τηλέφωνα και χειροκίνητα καβουρδιστήρια, ρολόγια και ταχύμετρα, φανάρια ασετυλίνης, θυέλλης (πετρελαίου), φανοί ηλεκτρικοί και αλλαγής τροχιάς κ.ά. Επίσης, έχουν συλλεχθεί στολές και καπέλα σταθμάρχη και προϊσταμένου αμαξοστοιχίας, σφυρίχτρες, καραμούζες, τηλέγραφοι, τηλέφωνα, ρολόγια τσέπης και τοίχου σημαιάκια, διάφορα κλειδιά μηχανοεργοστασίων, γραμμής φυλάκων…
Γενικά έχουν συγκεντρωθεί πάνω από 2.000 σπάνια αντικείμενα συλλεκτικής αξίας. Βέβαια, ο εμπλουτισμός της συλλογής με άλλα αντικείμενα συνεχίζεται. Να σημειώσουμε, επίσης, ότι στον χώρο του έχει τοποθετηθεί και μία μακέτα σιδηρόδρομου. Επίσης, εκτίθενται και άλλα σπάνια αντικείμενα, όπως δύο συλλεκτικά πορσελάνινα πιάτα από τα βαγκόν-λι του θρυλικού τρένου «Orient Express», στα οποία είχε γευματίσει ο Ηρακλής Πουαρό και οι 12 «ύποπτοι». Ακόμη, εκτίθεται το τηλεφωνικό κέντρο των Γερμανών, καθώς και κάποιες σπάνιες εκδόσεις της Βιβλιοθήκης Ελλήνων Σιδηροδρομικών από το 1926. Στους διαδρόμους του κτιρίου εκτίθενται και μια σειρά από ασπρόμαυρες αναμνηστικές φωτογραφίες παλαιότερων δεκαετιών, με στιγμιότυπα από το έργο και την καθημερινή ζωή των Λαρισαίων σιδηροδρομικών των ΣΕΚ (ΟΣΕ), ατμομηχανές, αυτοκινητάμαξες, φορτηγά βαγόνια, χάρτες κ.λπ. «Ήταν το παλαιό υπνωτήριο των σιδηροδρομικών απέναντι από τον σταθμό των τρένων…» μας είπε ο κ. Μάνθος για τη στέγη του Μουσείου, περήφανος για όσα αφήνουν κληρονομιά στη Λάρισα.
Να σημειώσουμε ότι επόμενος στόχος τους είναι η αξιοποίηση των παλιών δρεζίνων που υπάρχουν στις αποθήκες του ΟΣΕ, πίσω από το Τελωνείο.
Ήδη η δρεζίνα Δ3, μια από τις σπανιότερες, καθώς χρονολογείται από το 1930, επισκευάστηκε και μεταφέρθηκε στα Τέμπη, προκειμένου να χρησιμοποιείται κάνοντας το δρομολόγιο στην παλαιά γραμμή της Κοιλάδας των Τεμπών.
