Με δεδομένο το αμφίρροπο παρελθόν και το παρόν τους, μια σύνδεση μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας θα μπορούσε να είναι δύσκολη. Θα απαιτούσε τεράστια συνεργασία μεταξύ της υπερδύναμης και της επίδοξης υπερδύναμης.
Παρ’ όλα αυτά, το 2014 υπήρχαν πολλές ειδήσεις που ανέφεραν ότι κατασκευάζεται ένα υποβρύχιο τρένο. Μια περιβαλλοντική και διπλωματική νίκη, ενδεχομένως. Αλλά επτά χρόνια αργότερα, δεν υπάρχει κανένα σημάδι γι’ αυτό. Έτσι αποφασίσαμε να το ερευνήσουμε.
Από την Κίνα στις ΗΠΑ σε μόλις δύο ημέρες
Οι αναφορές το 2014 ανέφεραν ότι το ταξίδι του τρένου μήκους 8.078 μιλίων θα περνούσε από την Κίνα στη Ρωσία και στη συνέχεια στον Καναδά, πριν φτάσει τελικά στον προορισμό του, τις ΗΠΑ.
Καθώς το τρένο διέσχιζε τον Βερίγγειο Πορθμό (ένα στενό υδάτινο πέρασμα που συνδέει τον Ειρηνικό και τον Αρκτικό Ωκεανό), αυτό το τμήμα μήκους 125 μιλίων θα σήμαινε ότι η σήραγγα ήταν υποβρύχια.
Οι Κινέζοι αξιωματούχοι εξέταζαν τη διαδρομή που θα ακολουθούσε το τρένο, αλλά επέμεναν ότι ήταν εφικτή. Ένα άρθρο στην κρατική έκδοση China Daily υποστήριζε ότι η χώρα διέθετε την τεχνολογία και τους πόρους για να ολοκληρώσει ένα έργο αυτής της κλίμακας.
“Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε ήδη σε συζητήσεις. Η Ρωσία το σκέφτεται ήδη εδώ και πολλά χρόνια”, δήλωσε ο Wang Mengshu, ειδικός σε θέματα σιδηροδρόμων στην Κινεζική Ακαδημία Μηχανικής, σε συνέντευξή του στον Guardian.
Η προτεινόμενη γραμμή “Κίνα-Ρωσία-Καναδάς-Αμερική” θα είναι 1.800 μίλια μακρύτερη από τον υπερσιβηρικό σιδηρόδρομο και τέσσερις φορές μεγαλύτερη από τη σήραγγα της Μάγχης.
Αυτό θα επέτρεπε στους ταξιδιώτες να φτάσουν μέχρι τις ΗΠΑ σε μόλις δύο ημέρες.
Θα προχωρήσει το φιλόδοξο σχέδιο;
Η εφημερίδα South China Morning Post επέκρινε το αρχικό προτεινόμενο κόστος των 200 δισ. δολαρίων (170 δισ. ευρώ). Έτσι, σύμφωνα με πρόσφατες αναφορές, το έργο μπορεί να τεθεί σε αναμονή.
Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον ότι τα σχέδια για τη σήραγγα της Μάγχης καθυστέρησαν για 180 χρόνια πριν από την πρώτη διάνοιξη της σήραγγας Ηνωμένου Βασιλείου-Γαλλίας το 1994.
Ο Γάλλος μηχανικός Albert Mathieu-Flavier πρότεινε για πρώτη φορά μια υπόγεια σύνδεση μεταξύ της Βρετανίας και της Γαλλίας το 1802, αλλά μόλις το 1987, το βρετανικό και το γαλλικό κοινοβούλιο συμφώνησαν για το έργο.
Οπότε ίσως υπάρχει ακόμα ελπίδα;
Το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δίκτυο υψηλών ταχυτήτων στον κόσμο
Υπάρχουν πολλές εικασίες σχετικά με το αν ο σιδηρόδρομος θα κατασκευαστεί πράγματι. Δεδομένου όμως ότι η Κίνα διαθέτει ήδη ένα τεράστιο σιδηροδρομικό δίκτυο, είναι πιθανό. Η χώρα διαθέτει το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δίκτυο υψηλών ταχυτήτων στον κόσμο, το οποίο εκτείνεται σε πάνω από 23.000 μίλια.
Διαθέτει επίσης το ταχύτερο εμπορικό ηλεκτρικό τρένο, το maglev της Σαγκάης. Η γραμμή μαγνητικής αιώρησης λειτουργεί στη Σαγκάη, συνδέοντας το αεροδρόμιο Pudong της Σαγκάης με την οδό Longyang στα ανατολικά της πόλης.
Τα τρένα μαγνητικής αιώρησης χρησιμοποιούν υπεραγώγιμους μαγνήτες για να αναρτήσουν τα βαγόνια πάνω από έναν οδηγό από σκυρόδεμα σε σχήμα U, πράγμα που σημαίνει ότι το τρένο είναι πάντα υπερυψωμένο.
Από περιβαλλοντική άποψη, η Κίνα επενδύει όλο και περισσότερο στα ταξίδια με τρένο προκειμένου να μειώσει τις εκπομπές CO2 τόσο από τον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας όσο και από τον τομέα των αερομεταφορών.
Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2019, τα στοιχεία δείχνουν ότι ο σιδηρόδρομος υψηλής ταχύτητας “μειώνει σημαντικά την περιβαλλοντική ρύπανση κατά 7,30% στην Κίνα”.
Το τρένο Κίνας-Ρωσίας-Καναδά-Αμερικής θα ήταν μια τεράστια οικονομική επένδυση και πολλοί υποστηρίζουν ότι μπορεί να αποδειχθεί μάταιο, καθώς υπάρχουν ήδη θαλάσσιες ναυτιλιακές διαδρομές και θα μπορούσαμε κάλλιστα να συνεχίσουμε να τις χρησιμοποιούμε. Ορισμένοι αναρωτιούνται επίσης αν η Κίνα και η Ρωσία θα ήταν πιθανό να συνεργαστούν σε αυτό το έργο, δεδομένων των προηγούμενων και συνεχιζόμενων πολιτικών εντάσεων.
Θα ήταν η σιδηροδρομική γραμμή Κίνας-ΗΠΑ φιλική προς το περιβάλλον;
Τα τρένα θεωρούνται ευρέως ως το πιο φιλικό προς το περιβάλλον είδος δημόσιας μεταφοράς. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου από τις εκπομπές αερίων ανά χιλιόμετρο στις σιδηροδρομικές μεταφορές είναι κατά 80% μικρότερο από τα αυτοκίνητα. Και μια τυπική σιδηροδρομική γραμμή μπορεί να μεταφέρει 50.000 άτομα ανά ώρα.
Ένα ταξίδι με τρένο παράγει μόλις 14 γραμμάρια CO2 ανά επιβάτη ανά χιλιόμετρο, σε σύγκριση με περίπου 285 γραμμάρια για τα αεροπορικά ταξίδια.
Και οι σιδηροδρομικές γραμμές υψηλής ταχύτητας, οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο για ταξίδια επιβατών όσο και για εμπορευματικές μεταφορές, είναι ιδιαίτερα αποδοτικές. Συνήθως κινούνται με περίπου 200 μίλια την ώρα και παρέχουν “ευκολία, ασφάλεια, χαμηλότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις και υψηλότερα οφέλη για την κοινότητα σε σύγκριση με την οδήγηση”, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση στο GreenBiz.
